για πολύ καλύτερα ή χειρότερα, αυτός ο συνθεσόμενος ήταν βασιλιάς στη μουσική σκηνή της δεκαετίας του 1980. Σίγουρα, υπήρξαν συνθέτες πριν, ωστόσο, κανείς δεν επιθυμεί την απροσδόκητη δημοτικότητα του DX7 της Yamaha. “Πάρτε σε μένα;” “Αυτοκινητόδρομος προς την dangerzone”; Ότι η αρμονική σόλο στο “τι είναι σαν να τελειώσει με αυτό;” Όλα dx7. Αυτό το synth ήταν παντού σε ποπ μουσική εκείνη την εποχή, καθώς και τώρα μπορούμε όλοι να πάρουμε κάποια διορατικότητα από το ρίξουμε μια ματιά σε αυτό το de-capped chip από το [Ken Shirriff].
Για να είναι σαφής, με την “εμφάνιση”, ακριβώς αυτό που υπονοεί ακριβώς στην περίπτωση αυτή, όπως η [ken] είναι αντίστροφη μηχανική το ym21280 – η γεννήτρια κυματομορφής της DX7 – από φωτογραφίες. Πήρε περίπου 100 φωτογραφίες από το τσιπ που απομακρύνεται με ένα μικροσκόπιο, τα συνθέτησε, καθώς και στη συνέχεια την αναλύστηκαν με επίμονα. Η λεπτομέρεια στην έκθεσή του είναι εκπληκτική καθώς είναι σε θέση να δείξει ιδιωτικές λογικές πύλες χάρη στο ισχυρό μικροσκόπιο του. Από εκεί μπορεί να δείξει ακριβώς πώς το τσιπ λειτουργεί σε κάθε ιδιωτικό προσθήριο καθώς και εύρος μνήμης.
Η ελπίδα [Ken] είναι ότι αυτό το έργο ενισχύει την κατανόηση των τσιπ Yamaha DX7 επαρκή για την ανάπτυξη πολύ πιο ακριβείς εξομοιωτές. Η Yamaha σταμάτησε να δημιουργεί τη συνθεσάιζερ το 1989, ωστόσο η πανταχού του το καθιστά μια δημοφιλή, αν η θέση, η πλατφόρμα για τη μουσική ακόμη και σήμερα. Του προγράμματος που δεν απαίτησε μια συνθετική για να κάνει εξαιρετική μουσική. Η επόμενη τάση ποπ υποκόσμησης, το grunge, ήταν ουσιαστικά μια εξέγερση στην έκρηξη των σύνθεσης της δεκαετίας του ’80 καθώς και τα χρώματα νέον καθώς και έχουμε δει κάποιες ξεχωριστές μεθόδους ελέγχου αυτής της ηλικίας της μουσικής.
Χάρη στο [FOLKERT] για την άκρη!